معرفی و فروش کتاب

سال ها پیش، در یکی از زمستان های سرد و سوزان نیویورک، چند ساعتی را در یک بعدازظهر، قبل از پرواز به لندن، آزاد بودم. فرصت را
غنیمت دانسته و به نگارخان هی خلوتی در طبق هی بالای موز هی هنر متروپولتین رفتم. نور ملایمی فضای گالری را دلنشین کرده بود و به جز صدای سیستم حرارتی طبقه پایین صدایی شنیده نمی شد. نقاشی های نگارخانه ی امپرسیونیستی چندان چنگی به دل نم یزد، از ای نرو به دنبال کافه تریایی بودم تا شاید فنجانی شیر شکلات آمریکایی، که به شدت هوس کرده بودم، بنوشم. در این اثناء یک بوم نقاشی توجه مرا به خود جلب کرد که زیر آن نوشته شده بود: کاری از نقاش بزرگ ژاک لویی داوید که در پاییز 1786 در سن سی و هشت سالگی و در پاریس به تصویر کشیده است.

در این نقاشی، سقراط که در دادگاه آتن محکوم به مرگ شده است،آماده می شود تا جام زهر را بنوشد درحالیکه دوستانش ناراحت و اندوهگینکنارش نشسته اند. در بهار سال 399 قبل از میلاد، سه شهروند آتنی علیه این فیلسوف اقامه ی دعوی کردند و او را به تمرد از پرستش خدایان شهر،ترویج بدع تهای مذهبی و رواج فساد در بین جوانان آتن متهم کردند و بهدلیل سنگینی این اتهامات خواستار مجازات مرگ برای او شدند.سقراط با متانتی افسانه ای پاسخ آن ها را داد. دادگاه فرصت برائت نیز به او داد؛ ولی او از آنچه که به نظرش درست بود دفاع کرد نه آنچه که مورد پسند دیگران بود. در یادداشت های افلاطون این طور آمده است که، او با شهامت به هیئت منصفه گفت:
تا جان در بدن دارم از دانش آموزی و آگاه ساختن شما و اثبات واقعیت »دست برنمی دارم...
پس ای مردم، آگاه باشید! که خواه سخن آنوتوس را بپذیرید، خواه مرا تبرئه کنید، محال است از اعتقاداتم دست بکشم، ولو اینکه بارها کشته«. شوم و بدین ترتیب سقراط به زندانی در آتن فرستاده شد. مرگ او لحظه ای سرنوشت ساز در تاریخ فلسفه بود.

با ما باشید تا قسمت بعد .......

شما می توانید برای تهیه بن تخفیف 45 درصدی روی لینک زیر کلیک کنید:

http://alitabar.com/bone-takhfif/

سال ها پیش، در یکی از زمستان های سرد و سوزان نیویورک، چند ساعتی را در یک بعدازظهر، قبل از پرواز به لندن، آزاد بودم. فرصت را
غنیمت دانسته و به نگارخان هی خلوتی در طبق هی بالای موز هی هنر متروپولتین رفتم. نور ملایمی فضای گالری را دلنشین کرده بود و به جز صدای سیستم حرارتی طبقه پایین صدایی شنیده نمی شد. نقاشی های نگارخانه ی امپرسیونیستی چندان چنگی به دل نم یزد، از ای نرو به دنبال کافه تریایی بودم تا شاید فنجانی شیر شکلات آمریکایی، که به شدت هوس کرده بودم، بنوشم. در این اثناء یک بوم نقاشی توجه مرا به خود جلب کرد که زیر آن نوشته شده بود: کاری از نقاش بزرگ ژاک لویی داوید که در پاییز 1786 در سن سی و هشت سالگی و در پاریس به تصویر کشیده است.

در این نقاشی، سقراط که در دادگاه آتن محکوم به مرگ شده است،آماده می شود تا جام زهر را بنوشد درحالیکه دوستانش ناراحت و اندوهگینکنارش نشسته اند. در بهار سال 399 قبل از میلاد، سه شهروند آتنی علیه این فیلسوف اقامه ی دعوی کردند و او را به تمرد از پرستش خدایان شهر،ترویج بدع تهای مذهبی و رواج فساد در بین جوانان آتن متهم کردند و بهدلیل سنگینی این اتهامات خواستار مجازات مرگ برای او شدند.سقراط با متانتی افسانه ای پاسخ آن ها را داد. دادگاه فرصت برائت نیز به او داد؛ ولی او از آنچه که به نظرش درست بود دفاع کرد نه آنچه که مورد پسند دیگران بود. در یادداشت های افلاطون این طور آمده است که، او با شهامت به هیئت منصفه گفت:
تا جان در بدن دارم از دانش آموزی و آگاه ساختن شما و اثبات واقعیت »دست برنمی دارم...
پس ای مردم، آگاه باشید! که خواه سخن آنوتوس را بپذیرید، خواه مرا تبرئه کنید، محال است از اعتقاداتم دست بکشم، ولو اینکه بارها کشته«. شوم و بدین ترتیب سقراط به زندانی در آتن فرستاده شد. مرگ او لحظه ای سرنوشت ساز در تاریخ فلسفه بود.

با ما باشید تا قسمت بعد .......

شما می توانید برای تهیه بن تخفیف 45 درصدی روی لینک زیر کلیک کنید:

http://alitabar.com/bone-takhfif/